Neyse ben en çok eskiye dönük semti özledim onu demeye getirmek için girişte sizlere küçük bi anımsama yazısı ile selam çakayım istedim o dönemlere ait. Semt kültürü ile büyüyen biri bence hayata biraz diğerlerinden galip başlar çünkü herşeyden önce değer verdiği şey kişilerdir yani şöyleki geniş bi yelpaze de düşünürsek semtimizden her bölgeden aileler vardı. Bu yüzden kişileri memleketine ne bileyim siyasi görüşüne göre yargılamaya başlamadan onlar bizim canımız ciğerimiz olmuştu. şimdi ki gibi insanları memlekete göre karakter tahlili yapılmazdı. Hatice teyze nereli olursa olsun benim için bana vermiş olduğu içli köftelerle ve soğuk ayranla anılacak, oğlu Ufuk ta hep benim arkadaşım olucaktı 14 yıl sonra görüştüğümde bile arada hiç bir soğukluk olmamasından bu çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum. Ya da köşe de ki bulgar macırı bakkalın bize gazoz kapaklarını biriktirip alın bakalım bunları deyişiyle hatırlıcaz.
O zamanki başlayan arkadaşlıklarımız aşırı olmadan herkesin farklı yönlere farklı düşüncelere farklı mesleklere farklı muhitlere taşınmasıyla devam etti. Şimdilerde baktığımda hala en samimi duygularla görüştüğüm adamların birçoğu benimle aynı düşünceleri bırakın, yakın bir dünya görüşüne sahip olmayanları bile var hatta bu hafta sonu yapılcak olan bir konsere gidicem diye geçmedikleri dalga etmedikleri pislik kalmamasına rağmen ordan çıkınca bana gel lan o kafayla eve gidip rezil etme kendini demişlikleri olan. Sİze sahip çıkmayı (ki aynı bağlamda sizin de onlara) görev edinmiş insanların varlığından haberdar olmanız mutluluk verici.
Bu yazıyı bi türlü bağlayamadım aklımdakileri istediğim gibi anlatamadım ama gene de yazmak istedim :)
Ayrıca yazı da bahsi geçenlerden biri bile benim yazı falan yazdığımı bilseler eşeğin götüne sokarlar, mahallenin uzun zaman eylencesi olurum edebi özenticiliğimden dolayı :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder