Gidebildiği kadar hızlı gitmesi gerektiğini hissediyordu. Yanlış mı doğrumu yapmıştı bilemiyordu ama bildiği tek şey "o" olmadığı idi.
Ve deniz gören bir yere yanaşıp düşünmeye başladı az önce uyurken yanından kaçarak çıkıp gittiği kişi uyurken seyrettiğinde ve kokladığında herkes gibiydi. Hiçbişey hissetmemişti.
Oysa ki 3 saat öncesinde herşey çok güzeldi. Uyanıkken gözlerine baktığında huzur bulduğunu sanmıştı. Bulduğu huzur değil yenemediği arzuları idi ve bunu "o" sandığı kişi uyurken farketmişti.
Sabah olmasın gün başlamasın istiyordu! Aramasın ve yalan söylemek zorunda kalmasın istiyordu.
Çünkü "o" değildi ve bunu söylemesi gerekiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder